Eten en drinken in Marokko, wat kunnen we vertellen over de Marokkaanse keuken? Marokko is een andere cultuur en heeft dan ook een heel andere keuken. Het is traditioneel en puur eten. Het eten wordt bereid met verse producten en ingrediënten, men gebruikt kruiden en geen pakjes en zakjes als smaakmaker. In het land van de tagines, muntthee, fruit en dadels is voor elk wat wils. Zeker is de Marokkaanse keuken ook heel geschikt voor kinderen.
Wat maakt het eten en drinken in Marokko zo anders?
Eten is belangrijk in Marokko en er wordt veel tijd en aandacht aan besteed, het is een sociaal gebeuren. De Marokkanen zijn zeer gastvrij en verwelkomen je graag als gast bij het eten. Veel gerechten zijn afkomstig van de Berbers. Gerechten als tajines en couscous komen uit de Berber keuken. En niet te versmaden de Berber pizza. Deegplakken die op elkaar worden gelegd, met een vulling van heel fijn gesneden kip, ui, wortel en kruiden. Daarna afgebakken in de oven of op een vuur in de woestijn.
In de Marokkaanse keuken gebruikt men veel verse kruiden, zoals koriander en peterselie. Verder vind je in Marokko Ras-el-Hanout, een mengsel van heel veel verschillende kruiden. Iedere specerijen verkoper, apotheker of restaurant heeft zijn eigen recept en kan variëren uit een mengsel van 20 tot 40 verschillende specerijen. Het is het meest traditionele Marokkaanse kruidenmengsel. In de volksmond wordt gezegd, dat het een mengsel is voor diegenen die niet kunnen koken, elk gerecht wordt er smakelijk van. Geliefde kruiden zijn ook kaneel, komijn en citroen.
Oranjebloesemwater is een andere typische smaakmaker. Dit water wordt gemaakt van de sinaasappelbloem. Men gebruikt het in zoete gerechten vaak samen met honing.
Marokkaanse sambal, genaamd Harissa wordt gebruikt om gerechten wat meer pit te geven. Het wordt gemaakt van olie, komijn, koriander, tomaten, knoflook en chilipepers.
Couscous zijn hele kleine korreltjes gemaakt van tarwemeel en water. Op vrijdag is het couscousdag in Marokko, net zoals wij vrijdag als visdag kennen. Couscous wordt dan klaargemaakt in een tajine (stoofpot) met kip, groenten en aardappelen. De tajine wordt op tafel in porties verdeeld en iedereen nuttigt zijn portie met een lepel of gebruikt brood om ‘op te scheppen’.
Munt wordt gebruikt in de beroemde Marokkaanse muntthee. Deze thee wordt ook wel Berber whiskey genoemd. Hierover zullen wij in een volgend blogartikel verder vertellen. De Marokkaanse muntthee is niet te vergelijken met hetgeen wij als muntthee kennen. Takjes munt in een glas heet water, nee, in Marokko wordt muntthee anders klaargemaakt en is onderdeel van een traditie.
Het ontbijt bestaat in Marokko uit brood, dat meestal zelf gebakken is. En de overheerlijke ‘duizendgaatjespannenkoeken’ (baghrir) en de ‘laagjespannenkoeken’ (msemmen). Verder staat er honing en olijfolie op tafel. Ook staan er wel kommetjes met olijven en is er afhankelijk van de plaats een regionale kaassoort. Natuurlijk ontbreekt ook de muntthee niet.
De lunch is niet zoals bij ons een broodje met kaas. Net als bij het avondeten komt de tajine op tafel, gevuld met vlees, fruit en groenten. De Marokkanen houden van vlees en er wordt kip, lams- of rundvlees gegeten. Bij het eten komt ook weer het brood op tafel, dit wordt gebruikt om mee te eten of om op te deppen. Er is veel verse vis te verkrijgen, vooral in de kustplaatsen van Marokko, waar men nog traditioneel de vis vangt. Maar ook de vegetariërs onder ons kunnen het heel goed vinden in Marokko, een tajine zonder vlees is net zo makkelijk te krijgen als met vlees. Bij de maaltijd is vaak nog een salade van tomaat. Het ’toetje’ is fruit, bijvoorbeeld schijven sinaasappel met kaneel en uiteraard de muntthee.